Publications_img

Μια προσέγγιση πολλαπλών κλιμάκων για τον προσδιορισμό του χωροχρονικού προτύπου επιλογής οικοτόπων για γερανούς με ερυθρό στέμμα.

δημοσιεύσεις

από Wang, G., Wang, C., Guo, Z., Dai, L., Wu, Y., Liu, H., Li, Y., Chen, H., Zhang, Y., Zhao, Y. και Cheng, H.

Μια προσέγγιση πολλαπλών κλιμάκων για τον προσδιορισμό του χωροχρονικού προτύπου επιλογής οικοτόπων για γερανούς με ερυθρό στέμμα.

από Wang, G., Wang, C., Guo, Z., Dai, L., Wu, Y., Liu, H., Li, Y., Chen, H., Zhang, Y., Zhao, Y. και Cheng, H.

Εφημερίδα:Science of The Total Environment, σελ.139980.

Είδος (Πτηνά):Κόκκινο γερανός (Grus japonensis)

Περίληψη:

Τα αποτελεσματικά μέτρα διατήρησης εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη γνώση της επιλογής οικοτόπων των ειδών-στόχων. Λίγα είναι γνωστά για τα χαρακτηριστικά κλίμακας και τον χρονικό ρυθμό της επιλογής οικοτόπων του απειλούμενου ερυθρόστεφανου γερανού, περιορίζοντας τη διατήρηση των οικοτόπων. Εδώ, δύο γερανοί με κόκκινο στέμμα παρακολουθήθηκαν με το Παγκόσμιο σύστημα θέσης (GPS) για δύο χρόνια στο Εθνικό Φυσικό Καταφύγιο Yancheng (YNNR). Αναπτύχθηκε μια προσέγγιση πολλαπλών κλιμάκων για τον προσδιορισμό του χωροχρονικού μοτίβου επιλογής οικοτόπων των γερανών με ερυθρό στέμμα. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι οι γερανοί με κόκκινο στέμμα προτιμούσαν να επιλέξουν Scirpus mariqueter, λίμνες, Suaeda salsa και Phragmites australis και να αποφύγουν τη Spartina alterniflora. Σε κάθε εποχή, η αναλογία επιλογής οικοτόπου για το Scirpus mariqueter και τις λιμνούλες ήταν η υψηλότερη κατά τη διάρκεια της ημέρας και της νύχτας, αντίστοιχα. Περαιτέρω ανάλυση πολλαπλών κλιμάκων έδειξε ότι η ποσοστιαία κάλυψη του Scirpus mariqueter στην κλίμακα 200 m έως 500 m ήταν ο πιο σημαντικός παράγοντας πρόβλεψης για όλα τα μοντέλα επιλογής οικοτόπων, τονίζοντας τη σημασία της αποκατάστασης μιας μεγάλης περιοχής ενδιαιτημάτων Scirpus mariqueter για πληθυσμό ερυθρόστεφανων γερανών αποκατάσταση. Επιπλέον, άλλες μεταβλητές επηρεάζουν την επιλογή οικοτόπων σε διαφορετικές κλίμακες και η συμβολή τους ποικίλλει ανάλογα με τον εποχιακό και τον κιρκάδιο ρυθμό. Επιπλέον, η καταλληλότητα των οικοτόπων χαρτογραφήθηκε για να παρέχει μια άμεση βάση για τη διαχείριση των οικοτόπων. Η κατάλληλη περιοχή ημερήσιου και νυχτερινού οικοτόπου αντιπροσώπευε το 5,4%-19,0% και το 4,6%-10,2% της περιοχής μελέτης, αντίστοιχα, υποδηλώνοντας τον επείγοντα χαρακτήρα της αποκατάστασης. Η μελέτη ανέδειξε την κλίμακα και τους χρονικούς ρυθμούς επιλογής οικοτόπων για διάφορα απειλούμενα είδη που εξαρτώνται από μικρούς οικοτόπους. Η προτεινόμενη προσέγγιση πολλαπλών κλιμάκων ισχύει για την αποκατάσταση και τη διαχείριση οικοτόπων διαφόρων απειλούμενων ειδών.

HQNG (13)

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΣΤΟ:

https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2020.139980