სახეობა (ფრინველი):აღმოსავლური ღერო (Ciconia boyciana)
ჟურნალი:ეკოლოგიური ინდიკატორები
რეზიუმე:
გადამფრენი სახეობები მიგრაციის დროს ურთიერთქმედებენ სხვადასხვა ეკოსისტემებთან სხვადასხვა რეგიონში, რაც მათ უფრო მგრძნობიარეს ხდის ეკოლოგიურად და, შესაბამისად, უფრო დაუცველს გადაშენების მიმართ. გრძელი მიგრაციული მარშრუტები და შეზღუდული საკონსერვაციო რესურსები მოითხოვს კონსერვაციის პრიორიტეტების მკაფიო იდენტიფიკაციას, რათა გააუმჯობესოს კონსერვაციის რესურსების განაწილების ეფექტურობა. მიგრაციის დროს უტილიზაციის ინტენსივობის სივრცით-დროებითი ჰეტეროგენურობის გარკვევა ეფექტური გზაა კონსერვაციული ტერიტორიებისა და პრიორიტეტების წარმართვისათვის. 12 აღმოსავლური თეთრი ქერქი (Ciconia boyciana), რომელიც ჩამოთვლილია როგორც "გადაშენების პირას მყოფი" სახეობა IUCN-ის მიერ, აღჭურვილი იყო სატელიტური თვალთვალის ლოგერებით, რათა ჩაეწერათ მათი საათობრივი მდებარეობა მთელი წლის განმავლობაში. შემდეგ, დისტანციური ზონდირებასთან და ბრაუნის ხიდის მოძრაობის დინამიურ მოდელთან (dBBMM), გამოვლინდა და შედარება გაზაფხულისა და შემოდგომის მიგრაციას შორის მახასიათებლები და განსხვავებები. ჩვენმა აღმოჩენებმა გამოავლინა, რომ: (1) ბოჰაის ზღვარი ყოველთვის იყო ღეროების საგაზაფხულო და შემოდგომის მიგრაციის ძირითადი გაჩერება, მაგრამ გამოყენების ინტენსივობას აქვს სივრცითი განსხვავებები; (2) ჰაბიტატის შერჩევის განსხვავებამ განაპირობა განსხვავებები ღეროების სივრცით განაწილებაში, რითაც იმოქმედა არსებული კონსერვაციის სისტემების ეფექტურობაზე; (3) ჰაბიტატის გადასვლა ბუნებრივი ჭაობებიდან ხელოვნურ ზედაპირებზე მოითხოვს ეკოლოგიურად სუფთა მიწათსარგებლობის რეჟიმის განვითარებას; (4) სატელიტური თვალთვალის, დისტანციური ზონდირების და მონაცემთა ანალიზის მოწინავე მეთოდების განვითარებამ მნიშვნელოვნად შეუწყო ხელი მოძრაობის ეკოლოგიას, მიუხედავად იმისა, რომ ისინი ჯერ კიდევ დამუშავების პროცესშია.
პუბლიკაცია ხელმისაწვდომია:
https://doi.org/10.1016/j.ecolind.2022.109760
