პუბლიკაციები_img

გადაშენების პირას მყოფი აღმოსავლური ღეროს (Ciconia boyciana) მიგრაციის მარშრუტები Xingkai ტბიდან, ჩინეთი და მათი განმეორებადობა, როგორც ეს გამოვლინდა GPS თრექინგით.

პუბლიკაციები

ზეიუ იანგის, ლიქსია ჩენის, რუ ჯიას, ჰონგინგ ზუს, იხუა ვანგის, ქსუელეი ვეის, დონგპინ ლიუ, ჰუაჯინ ლიუ, იულინ ლიუ, პეიიუ იანგი, გუგანგ ჟანგი

გადაშენების პირას მყოფი აღმოსავლური ღეროს (Ciconia boyciana) მიგრაციის მარშრუტები Xingkai ტბიდან, ჩინეთი და მათი განმეორებადობა, როგორც ეს გამოვლინდა GPS თრექინგით.

ზეიუ იანგის, ლიქსია ჩენის, რუ ჯიას, ჰონგინგ ზუს, იხუა ვანგის, ქსუელეი ვეის, დონგპინ ლიუ, ჰუაჯინ ლიუ, იულინ ლიუ, პეიიუ იანგი, გუგანგ ჟანგი

სახეობა (ფრინველი):აღმოსავლური ღერო (Ciconia boyciana)

ჟურნალი:ფრინველის კვლევა

რეზიუმე:

რეზიუმე აღმოსავლური ღერო (Ciconia boyciana) ჩამოთვლილია, როგორც "გადაშენების პირას მყოფი" საფრთხის წინაშე მყოფი სახეობების ბუნების დაცვის საერთაშორისო კავშირის (IUCN) წითელ სიაში და კლასიფიცირებულია, როგორც პირველი კატეგორიის ეროვნულად დაცული ფრინველის სახეობა ჩინეთში. ამ სახეობის სეზონური გადაადგილებისა და მიგრაციის გაგება ხელს შეუწყობს ეფექტურ კონსერვაციას მისი პოპულაციის ხელშეწყობისთვის. ჩვენ მოვნიშნეთ აღმოსავლური ღეროების 27 ბუდე ზინგკაის ტბაზე, სანჯიანგის დაბლობზე, ჰეილონჯიანგის პროვინციაში, ჩინეთში, გამოვიყენეთ GPS თვალთვალი მათ 2014–2017 და 2019–2022 წლებში და დავადასტურეთ მათი დეტალური მიგრაციის მარშრუტები ArcGIS–ის სივრცითი ანალიზის ფუნქციის გამოყენებით. 10.7. ჩვენ აღმოვაჩინეთ ოთხი მიგრაციის გზა შემოდგომის მიგრაციის დროს: ერთი საერთო საქალაქთაშორისო მიგრაციის მარშრუტი, რომლის დროსაც ღეროები მიგრირებდნენ ბოჰაის ყურის სანაპირო ზოლის გასწვრივ მდინარე იანძის შუა და ქვედა დინებაში გამოსაზამთრებლად, ერთი მოკლე მანძილის მიგრაციის გზა, რომელშიც ღეროები იზამთრებოდა ბოჰაის ყურეში და ორ სხვა მიგრაციულ გზაზე, რომლებშიც ღეროებმა გადაკვეთეს ბოჰაის სრუტე ყვითელი მდინარის გარშემო და იზამთრებდნენ სამხრეთ კორეაში. არ იყო მნიშვნელოვანი განსხვავებები მიგრაციის დღეების რაოდენობაში, ბინადრობის დღეებში, მიგრაციის მანძილებში, გაჩერებების რაოდენობასა და გაჩერების ადგილებში გატარებული დღეების საშუალო რაოდენობაში შემოდგომისა და გაზაფხულის მიგრაციებს შორის (P > 0.05). თუმცა, ღეროები გაზაფხულზე მნიშვნელოვნად უფრო სწრაფად მიგრირებდნენ, ვიდრე შემოდგომაზე (P ​= ​0.03). ერთი და იგივე პირები არ აჩვენებდნენ გამეორების მაღალ ხარისხს მიგრაციის დროში და მარშრუტის შერჩევისას არც შემოდგომაზე და არც გაზაფხულის მიგრაციაში. ერთი და იმავე ბუდიდან მოსულმა ღეროებმაც კი აჩვენეს მნიშვნელოვანი ცვალებადობა ცალკეულ ინდივიდებს შორის მიგრაციის მარშრუტებში. იდენტიფიცირებული იყო რამდენიმე მნიშვნელოვანი გაჩერების ადგილი, განსაკუთრებით ბოჰაის რიმის რეგიონში და სონნენის დაბლობზე და ჩვენ შემდგომ შევისწავლეთ ამ ორი მნიშვნელოვანი ადგილის კონსერვაციის ამჟამინდელი სტატუსი. მთლიანობაში, ჩვენი შედეგები ხელს უწყობს გადაშენების პირას მყოფი აღმოსავლური ღეროს ყოველწლიური მიგრაციის, გაფანტვისა და დაცვის სტატუსის გაგებას და წარმოადგენს სამეცნიერო საფუძველს კონსერვაციის შესახებ გადაწყვეტილებებისა და ამ სახეობის სამოქმედო გეგმების შემუშავებისთვის.

პუბლიკაცია ხელმისაწვდომია:

https://doi.org/10.1016/j.avrs.2023.100090