Soort (vogel):Oosterse ooievaar (Ciconia boyciana)
Tijdschrift:Vogelonderzoek
Abstract:
Samenvatting De oosterse ooievaar (Ciconia boyciana) staat vermeld als 'bedreigd' op de Rode Lijst van bedreigde diersoorten van de Internationale Unie voor het Behoud van de Natuur (IUCN) en is geclassificeerd als een nationaal beschermde vogelsoort van de eerste categorie in China. Het begrijpen van de seizoensbewegingen en migratie van deze soort zal effectieve natuurbehoud vergemakkelijken om de populatie ervan te bevorderen. We hebben 27 nestvogels van oosterse ooievaars getagd bij het Xingkai-meer op de Sanjiang-vlakte in de provincie Heilongjiang, China, gebruikten GPS-tracking om ze te volgen gedurende de perioden 2014-2017 en 2019-2022, en bevestigden hun gedetailleerde migratieroutes met behulp van de ruimtelijke analysefunctie van ArcGIS 10.7. Tijdens de herfstmigratie ontdekten we vier migratieroutes: één gemeenschappelijke langeafstandsmigratieroute waarbij de ooievaars langs de kustlijn van Bohai Bay migreerden naar de midden- en benedenloop van de Yangtze-rivier om te overwinteren, één korteafstandsmigratieroute waarbij de ooievaars overwinterden in Bohai Bay en twee andere trekroutes waarbij de ooievaars de Straat van Bohai rond de Gele Rivier overstaken en overwinterden in Zuid-Korea. Er waren geen significante verschillen in het aantal migratiedagen, verblijfsdagen, migratieafstanden, aantal tussenstops en het gemiddelde aantal dagen doorgebracht op tussenstops tussen de herfst- en voorjaarsmigraties (P > 0,05). De ooievaars migreerden echter aanzienlijk sneller in de lente dan in de herfst (P = 0,03). Dezelfde individuen vertoonden geen hoge mate van herhaling in hun migratietiming en routekeuze tijdens de herfst- of voorjaarsmigratie. Zelfs ooievaars uit hetzelfde nest vertoonden aanzienlijke verschillen tussen individuen in hun trekroutes. Er werden enkele belangrijke tussenstoplocaties geïdentificeerd, vooral in de Bohai Rim-regio en op de Songnen-vlakte, en we hebben de huidige staat van instandhouding op deze twee belangrijke locaties verder onderzocht. Over het geheel genomen dragen onze resultaten bij aan het begrip van de jaarlijkse migratie-, verspreidings- en beschermingsstatus van de met uitsterven bedreigde oosterse ooievaar en bieden ze een wetenschappelijke basis voor beslissingen over natuurbehoud en de ontwikkeling van actieplannen voor deze soort.
PUBLICATIE BESCHIKBAAR OP:
https://doi.org/10.1016/j.avrs.2023.100090