Dziennik:Movement Ecology tom 11, Numer artykułu: 32 (2023)
Gatunek (nietoperz):Wielki wieczorny nietoperz (Ia io)
Abstrakcyjny:
Tło Nisza populacji zwierząt obejmuje zarówno nisze wewnątrzjednostkowe, jak i międzyosobnicze
zróżnicowanie (specjalizacja indywidualna). Obydwa składniki można wykorzystać do wyjaśnienia zmian w szerokości niszy populacyjnej, co zostało szeroko zbadane w badaniach wymiaru niszy żywieniowej. Niewiele jednak wiadomo na temat tego, jak zmiany w zasobach żywności lub czynnikach środowiskowych w różnych porach roku wpływają na zmiany w wykorzystaniu przestrzeni przez jednostki i populacje w tej samej populacji.
Metody W tym badaniu wykorzystaliśmy rejestratory mikro-GPS do zarejestrowania wykorzystania przestrzeni przez osobniki i populację nietoperza wielkiego (Ia io) latem i jesienią. Wykorzystaliśmy I. io jako model do zbadania, w jaki sposób szerokość indywidualnej niszy przestrzennej i indywidualna specjalizacja przestrzenna wpływają na zmiany w szerokości niszy populacyjnej (zasięg domów i wielkość obszaru głównego) w różnych porach roku. Dodatkowo zbadaliśmy czynniki wpływające na indywidualną specjalizację przestrzenną.
Wyniki Ustaliliśmy, że zasięg występowania populacji i główny obszar I. io nie zwiększyły się jesienią, gdy zmniejszono zasoby owadów. Co więcej, I. io wykazał różne strategie specjalizacji w dwóch sezonach: wyższą przestrzenną specjalizację indywidualną w lecie i niższą specjalizację indywidualną, ale szerszą niszę indywidualną jesienią. Ta wymiana może utrzymać dynamiczną stabilność szerokości niszy przestrzennej populacji w różnych porach roku i ułatwić reakcję populacji na zmiany w zasobach żywności i czynnikach środowiskowych.
Wnioski Podobnie jak dieta, szerokość niszy przestrzennej populacji również może być określona przez połączenie szerokości indywidualnej niszy i indywidualnej specjalizacji. Nasza praca dostarcza nowego spojrzenia na ewolucję szerokości nisz z wymiaru przestrzennego.
Słowa kluczowe nietoperze, specjalizacja indywidualna, ewolucja nisz, zmiany zasobów, ekologia przestrzenna
PUBLIKACJA DOSTĘPNA POD adresem:
https://doi.org/10.1186/s40462-023-00394-1