Modelowanie rozmieszczenia gatunków w miejscach lęgowych i luki w ochronie gęsi białoczelnej na Syberii w obliczu zmian klimatycznych.

Gatunki (ptaki):Gęś mała białoczelna (Anser erythropus)

Dziennik:Grunt

Abstrakcyjny:

Zmiana klimatu stała się ważną przyczyną utraty siedlisk ptaków oraz zmian w migracji i rozmnażaniu się ptaków. Gęś mała (Anser erythropus) ma szeroki zakres zwyczajów migracyjnych i jest wymieniona jako narażona na Czerwonej Liście IUCN (Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody). W tym badaniu oceniano rozmieszczenie odpowiednich terenów lęgowych gęsi białoczelnej na Syberii w Rosji, wykorzystując połączenie śledzenia satelitarnego i danych dotyczących zmiany klimatu. Za pomocą modelu Maxenta przewidywano charakterystykę rozmieszczenia odpowiednich miejsc rozrodu w różnych scenariuszach klimatycznych w przyszłości i oceniano luki w ochronie. Analiza wykazała, że ​​w kontekście przyszłych zmian klimatycznych głównymi czynnikami klimatycznymi wpływającymi na rozmieszczenie terenów lęgowych będą temperatura i opady, a obszar związany z odpowiednimi siedliskami lęgowymi będzie wykazywał tendencję spadkową. Obszary uznane za siedliska optymalne stanowiły jedynie 3,22% obszaru chronionego; jednak 1 029 386,341 km²siedliska optymalnego zaobserwowano poza obszarem chronionym. Uzyskanie danych o rozmieszczeniu gatunków jest ważne dla rozwoju ochrony siedlisk na odległych obszarach. Przedstawione tutaj wyniki mogą stanowić podstawę do opracowania strategii zarządzania siedliskami specyficznych dla gatunku i wskazują, że dodatkową uwagę należy poświęcić ochronie otwartych przestrzeni.