ODBA_objaśnione

Ogólne dynamiczne przyspieszenie ciała (ODBA) mierzy aktywność fizyczną zwierzęcia. Można go stosować do badania różnorodnych zachowań, w tym żerowania, polowań, krycia i inkubacji (badania behawioralne). Może także oszacować ilość energii, jaką zwierzę zużywa na poruszanie się i wykonywanie różnych zachowań (badania fizjologiczne), np. zużycie tlenu przez badany gatunek w zależności od poziomu aktywności.

ODBA oblicza się na podstawie danych dotyczących przyspieszenia zebranych z akcelerometru nadajników. Sumując wartości bezwzględne przyspieszenia dynamicznego ze wszystkich trzech osi przestrzennych (wzrost, falowanie i kołysanie). Przyspieszenie dynamiczne uzyskuje się poprzez odjęcie przyspieszenia statycznego od surowego sygnału przyspieszenia. Przyspieszenie statyczne reprezentuje siłę grawitacji, która jest obecna nawet wtedy, gdy zwierzę się nie porusza. Natomiast przyspieszenie dynamiczne reprezentuje przyspieszenie spowodowane ruchem zwierzęcia.

Postać. Wyprowadzenie ODBA z surowych danych dotyczących przyspieszenia.

ODBA mierzy się w jednostkach g, co oznacza przyspieszenie ziemskie. Wyższa wartość ODBA wskazuje, że zwierzę jest bardziej aktywne, podczas gdy niższa wartość wskazuje na mniejszą aktywność.

ODBA jest użytecznym narzędziem do badania zachowań zwierząt i może zapewnić wgląd w to, w jaki sposób zwierzęta korzystają ze swojego siedliska, w jaki sposób wchodzą w interakcje ze sobą i jak reagują na zmiany środowiskowe.

Referencje

Halsey, LG, Green, AJ, Wilson, R., Frappell, PB, 2009. Akcelerometria w celu oszacowania wydatku energetycznego podczas aktywności: najlepsze praktyki z rejestratorami danych. Fizjol. Biochemia. Zool. 82, 396–404.

Halsey, LG, Shepard, EL i Wilson, RP, 2011. Ocena rozwoju i zastosowania techniki akcelerometrii do szacowania wydatku energetycznego. komp. Biochemia. Fizjol. Część A Mol. Integr. Fizjol. 158, 305-314.

Shepard, E., Wilson, R., Albareda, D., Gleiss, A., Gomez Laich, A., Halsey, LG, Liebsch, N., Macdonald, D., Morgan, D., Myers, A., Newman, C., Quintana, F., 2008. Identyfikacja ruchu zwierząt za pomocą akcelerometrii trójosiowej. Koniec. Gatunek Res. 10, 47–60.

Shepard, E., Wilson, R., Halsey, LG, Quintana, F., Gomez Laich, A., Gleiss, A., Liebsch, N., Myers, A., Norman, B., 2008. Wyprowadzenie ciała ruchu poprzez odpowiednie wygładzenie danych dotyczących przyspieszenia. Aquat. Biol. 4, 235–241.