การเคลื่อนไหวในระดับย่อยมีส่วนทำให้เกิดการเชื่อมโยงการอพยพในระดับประชากร

วารสาร:พฤติกรรมสัตว์เล่มที่ 215 กันยายน 2024 หน้า 143-152

สายพันธุ์(ค้างคาว):นกกระเรียนคอดำ

เชิงนามธรรม:
การเชื่อมต่อระหว่างการย้ายถิ่นอธิบายถึงระดับที่ประชากรอพยพปะปนกันในอวกาศและเวลา นกที่โตเต็มวัยมักจะแสดงรูปแบบการอพยพที่แตกต่างกันและปรับแต่งพฤติกรรมการอพยพและจุดหมายปลายทางอย่างต่อเนื่องเมื่อโตเต็มที่ ด้วยเหตุนี้ อิทธิพลของการเคลื่อนไหวของผู้ใหญ่ตอนต้นต่อความเชื่อมโยงของการอพยพย้ายถิ่นโดยรวมจึงอาจแตกต่างไปจากการเคลื่อนไหวของผู้ใหญ่ อย่างไรก็ตาม การศึกษาในปัจจุบันเกี่ยวกับความเชื่อมโยงของการอพยพย้ายถิ่นมักมองข้ามโครงสร้างอายุของประชากร โดยเน้นไปที่ผู้ใหญ่เป็นส่วนใหญ่ ในการศึกษานี้ เราได้ตรวจสอบบทบาทของการเคลื่อนไหวของผู้ใหญ่ตอนต้นในการกำหนดการเชื่อมต่อระดับประชากรโดยใช้ข้อมูลการติดตามดาวเทียมจากนกกระเรียนคอดำ 214 ตัว Grus nigricollis ทางตะวันตกของจีน อันดับแรก เราประเมินความแปรปรวนของการแยกเชิงพื้นที่ในกลุ่มอายุต่างๆ โดยใช้สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์หิ้งชั่วคราวแบบต่อเนื่องกับข้อมูลจากเด็กและเยาวชน 17 คนที่ถูกติดตามในปีเดียวกันเป็นเวลา 3 ปีติดต่อกัน จากนั้น เราคำนวณความเชื่อมโยงของการอพยพย้ายถิ่นชั่วคราวอย่างต่อเนื่องสำหรับประชากรทั้งหมด (ประกอบด้วยกลุ่มอายุต่างๆ) ตั้งแต่วันที่ 15 กันยายนถึง 15 พฤศจิกายน และเปรียบเทียบผลลัพธ์กับกลุ่มครอบครัว (ประกอบด้วยเด็กและเยาวชนและผู้ใหญ่เท่านั้น) ผลลัพธ์ของเราเผยให้เห็นความสัมพันธ์เชิงบวกระหว่างความแปรผันชั่วคราวในการแยกเชิงพื้นที่และอายุหลังจากเด็กและเยาวชนแยกจากผู้ใหญ่ ซึ่งชี้ให้เห็นว่าผู้ใหญ่ช่วงย่อยอาจปรับเส้นทางการอพยพของตนอย่างละเอียด นอกจากนี้ ความเชื่อมโยงในการย้ายถิ่นของกลุ่มทุกวัยยังอยู่ในระดับปานกลาง (ต่ำกว่า 0.6) ในช่วงฤดูหนาว และต่ำกว่ากลุ่มครอบครัวในช่วงฤดูใบไม้ร่วงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อพิจารณาถึงผลกระทบอย่างมากของผู้ใหญ่วัยเยาว์ต่อการเชื่อมต่อระหว่างการย้ายถิ่น เราขอแนะนำให้ใช้ข้อมูลที่รวบรวมจากนกในทุกช่วงอายุ เพื่อปรับปรุงความแม่นยำของการประมาณการการเชื่อมต่อการย้ายถิ่นในระดับประชากร