ODBA_อธิบายแล้ว

การเร่งความเร็วของร่างกายโดยรวม (ODBA) จะวัดกิจกรรมทางกายของสัตว์ สามารถใช้ศึกษาพฤติกรรมได้หลากหลาย ทั้งการหาอาหาร การล่าสัตว์ การผสมพันธุ์ และการฟักไข่ (การศึกษาพฤติกรรม) นอกจากนี้ยังสามารถประมาณปริมาณพลังงานที่สัตว์ใช้ในการเคลื่อนที่และแสดงพฤติกรรมต่างๆ (การศึกษาทางสรีรวิทยา) เช่น การใช้ออกซิเจนของสายพันธุ์ที่ศึกษาโดยสัมพันธ์กับระดับกิจกรรม

ODBA คำนวณตามข้อมูลความเร่งที่รวบรวมจากมาตรความเร่งของเครื่องส่ง โดยการสรุปค่าสัมบูรณ์ของการเร่งความเร็วแบบไดนามิกจากแกนเชิงพื้นที่ทั้งสามแกน (เซิร์ช การยก และการแกว่ง) ความเร่งแบบไดนามิกได้มาจากการลบความเร่งคงที่ออกจากสัญญาณความเร่งดิบ ความเร่งคงที่แสดงถึงแรงโน้มถ่วงที่มีอยู่แม้ว่าสัตว์จะไม่เคลื่อนไหวก็ตาม ในทางตรงกันข้าม ความเร่งแบบไดนามิกแสดงถึงความเร่งเนื่องจากการเคลื่อนไหวของสัตว์

รูป. ที่มาของ ODBA จากข้อมูลความเร่งดิบ

ODBA มีหน่วยวัดเป็น g ซึ่งแสดงถึงความเร่งเนื่องจากแรงโน้มถ่วง ค่า ODBA ที่สูงกว่าบ่งชี้ว่าสัตว์มีความกระตือรือร้นมากขึ้น ในขณะที่ค่าที่ต่ำกว่าบ่งชี้ว่ามีกิจกรรมน้อยลง

ODBA เป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์สำหรับการศึกษาพฤติกรรมของสัตว์ และสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกว่าสัตว์ใช้แหล่งที่อยู่อาศัยอย่างไร พวกมันมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างไร และพวกมันตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อมอย่างไร

อ้างอิง

Halsey, LG, Green, AJ, Wilson, R., Frappell, PB, 2009. การวัดความเร่งเพื่อประเมินค่าใช้จ่ายพลังงานระหว่างกิจกรรม: แนวทางปฏิบัติที่ดีที่สุดกับเครื่องบันทึกข้อมูล ฟิสิออล. ไบโอเคม สวนสัตว์ 82, 396–404.

Halsey, LG, Shepard, EL และ Wilson, RP, 2011. การประเมินการพัฒนาและการประยุกต์ใช้เทคนิคความเร่งเพื่อประมาณค่าใช้จ่ายด้านพลังงาน คอมพ์ ไบโอเคม ฟิสิออล. ส่วนเอ โมล อินทิเกรต ฟิสิออล. 158, 305-314.

เชพเพิร์ด, อี., วิลสัน, ร., อัลบาเรดา, ดี., ไกลส์, เอ., โกเมซ ไลค์, เอ., ฮัลซีย์, แอลจี, ลิบช์, เอ็น., แมคโดนัลด์, ดี., มอร์แกน, ดี., ไมเยอร์ส, เอ., Newman, C. , Quintana, F. , 2008. การจำแนกการเคลื่อนไหวของสัตว์โดยใช้การวัดความเร่งแบบสามแกน เอนดัง. พันธุ์พืช 10, 47–60.

Shepard, E. , Wilson, R. , Halsey, LG, Quintana, F. , Gomez Laich, A. , Gleiss, A. , Liebsch, N. , Myers, A. , Norman, B. , 2008. ที่มาของร่างกาย การเคลื่อนไหวโดยการปรับข้อมูลความเร่งให้เรียบอย่างเหมาะสม น้ำ. ไบโอล 4, 235–241.